Αλήθεια γιατί ένα μέταλλο που είναι σχεδόν άχρηστο από χημικής απόψεως έγινε το πλέον πολύτιμο πράγμα στον κόσμο;
Όπως μαθαίναμε στο σχολείο, ο χρυσός ονομάζεται ευγενές μέταλλο, δηλαδή ένα στοιχείο το οποίο δεν αντιδρά - αλληλεπιδρά σχεδόν με κανένα άλλο στοιχείο είτε στη φύση είτε στο εργαστήριο.Πρακτικά δηλαδή ο χρυσός, από χημικής απόψεως είναι σχεδόν άχρηστος: δεν αντιδρά με άλλα στοιχεία, δεν μπορείς να τον κάνεις τίποτα.
Άρα γιατί για τον άνθρωπο είναι τόσο πολύτιμος εδώ και χιλιετίες;
Γιατί ο χρυσός έγινε νόμισμα;
Δεν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα άλλο στοιχείο του περιοδικού πίνακα, πολύ πιο ενεργό και με μετατρέψιμο ως μέσο συναλλαγής;
Ας πάρουμε για αρχή τα αέρια. Πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως νόμισμα; Είναι άχρωμα, πολλά από αυτά άοσμα, πώς θα ξέραμε ποιο είναι τι; Εξάλλου τι θα ανταλλάσσαμε; Μπουκαλάκια;
Το ίδιο και για τα στοιχεία που βρίσκονται σε υγρή μορφή, το ιώδιο και το βρώμιο.
Τα ραδιενεργά στοιχεία: ράδιο, ουράνιο, πολώνιο κλπ αποκλείονται για τους προφανείς λόγους: είναι επικίνδυνα και τοξικά!
Το ίδιο και άλλα στοιχεία που είναι ασταθή και δεν υπάρχουν εύκολα μόνα τους στη φύση.
Αποκλείονται επίσης όσα μέταλλα, όπως ο χαλκός (αν και χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν) διαβρώνονται εύκολα.
Τέλος, δεν μπορεί να είναι κάτι που βρίσκεται εν αφθονία και παντού γιατί τότε δεν θα μπορούσε να έχει καμία αξία, θα ήταν σαν... πληθωριστικό χρήμα. Εξ ου και ο σίδηρος, ακόμη και αν δεν σκούριαζε, δεν θα ήταν κατάλληλος γιατί βρίσκεται σε αφθονία, δεν έχει σπανιότητα.
Αντίθετα αν μαζεύαμε όλο το χρυσό που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε νομίσματα ή έργα τέχνης, θα ήταν περίπου 20 κυβικά χρυσού.
Άρα καταλήγουμε σε μερικά γνωστά, "ευγενή" μέταλλα όπως η πλατίνα, το παλλάδιο, το ιρίδιο, το όσμιο και το ρουθήνιο. Για να μπορεί ένα στοιχείο να χρησιμοποιηθεί ως συναλλακτικό μέσο θα πρέπει να είναι σπάνιο αλλά όχι υπερβολικά σπάνιο! Γιατί αλλιώς δεν θα επαρκούσε.
Τέλος θα πρέπει να είναι ένα στοιχείο που εξάγεται εύκολα από τα υπόλοιπα στοιχεία με τα οποία το βρίσκουμε αναμεμειγμένο στη φύση. Δηλαδή, ακριβώς επειδή ο χρυσός στη φύση και τη χημεία είναι τόσο "άχρηστος", έχει τόσο μεγάλη αξία για εμάς.
Ένα διαφορετικό μάθημα οικονομίας
Άρα τι καταλαβαίνουμε; Για να έχει κάτι αξία ως συναλλακτικό μέσο, ως χρήμα δηλαδή, πρέπει να είναι σπάνιο αλλά όχι υπερβολικά πολύ και πρέπει να μην είναι τοξικό (σας θυμίζει κάτι από τα διάφορα...χρηματιστηριακά προϊόντα που οδήγησαν κατά καιρούς σε μεγάλα κραχ όπως πχ τα ομόλογα;).
Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι ο χρυσός από μόνος του δεν έχει καμία αξία. Εμείς οι άνθρωποι τον θεωρήσαμε πολύτιμο και από αυτή μας την πεποίθηση και μόνον πήρε την αξία του.
Τέλος... ό, τι λάμπει δεν είναι χρυσός αλλά ό,τι είναι χρυσός λάμπει!
Ο χρυσός πάντοτε γοήτευε τους ανθρώπους γιατί είναι απίστευτα καθαρός και όμορφος στην όψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου